سرقت ادبی چیست؟ موضوع داغ در جامعه علمی سرقت ادبی است. سرقت ادبی به این معنی است که کار، ایده یا کلمات شخص دیگری را در نظر بگیرید و آنها را به عنوان متعلق به خودتان معرفی کنید. مجامع علمی این را نقض آکادمیک و نقض اصول اساسی یادگیری علمی می دانند. سرقت ادبی در نشریات علمی انواع و آثار متعددی دارد.این موارد در این مقاله همراه با راه های پیشگیری از آن مورد بحث قرار گرفته است.
سرقت ادبی در مقالات علمی: انواع و اقسام سرقت علمی
در مقالات علمی، سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد. انواع مختلفی از سرقت ادبی در تحقیقات علمی یافت می شود، از جمله:
1. سرقت علمی مستقیم
وقتی کسی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی و جایگذاری می کند بدون اینکه اعتبار مناسبی برای نویسنده اصلی قائل شود، به عنوان سرقت علمی مستقیم شناخته می شود. محققی که مرتکب این نوع سرقت ادبی می شود ممکن است با عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت و مشکلات قانونی مواجه شود.
تعدادی از روش‌ها می‌توانند منجر به سرقت علمی مستقیم شوند، از جمله کپی کردن متن از منابع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، و کپی کردن متن از یک دستنوشته منتشر نشده. هنگامی که محقق بدون ذکر منبع از تصاویر و ارقام سوء استفاده می کند، می تواند مستقیماً سرقت ادبی کند. برای محققان، استناد صحیح و اخذ مجوز از مراحل ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که شما کار منتشر شده قبلی خود را بدون استناد یا مجوز مناسب بازنشر می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. صرف نظر از اینکه به نظر سرقت ادبی می رسد، باز هم غیراخلاقی است و می تواند باعث رد شدن دستنوشته شما شود.
سرقت ادبی زمانی رخ می‌دهد که شما نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که قبلاً منتشر شده است، نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که شامل داده‌ها یا یافته‌های مشابه کار قبلی شما باشد. این خط به مقاله منتشر شده قبلی اشاره دارد. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است، بدون ذکر منبع یا مجوز مناسب نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
محقق باید از استناد صحیح به نشریات قبلی اطمینان حاصل کند و در صورت لزوم مجوز کسب کند. علاوه بر این، محققان باید مطمئن شوند که تحقیقات و ایده های اصلی را در انتشارات جدید خود منتشر می کنند.
3. ترجمه سرقت ادبی
پارافراسی سرقت ادبی است که در آن فرد کلمات یا ساختار جمله کار شخص دیگری را تنظیم می کند. از آنجایی که ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند، این اثر همچنان به سرقت ادبی تبدیل می‌شود.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، مانند کپی کردن چند کلمه یا ساختار جمله از نویسنده دیگری و جایگزینی آنها با مترادف.
محققین موظفند در ارائه ایده ها و کارهای دیگران به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه های آنها معنای نویسنده اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
این نوعی سرقت ادبی است که در آن دو یا چند منبع با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. علیرغم اینکه اثری جدید به نظر می رسد، سرقت ادبی هنوز هم زمانی در نظر گرفته می شود که ایده ها و آثار اصلی نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشند.
چندین روش را می توان برای ارتکاب سرقت ادبی موزاییک استفاده کرد، از جمله استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، و خلاصه کردن چندین منبع.
یک محقق باید اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند و هنگام ایجاد یک سند جدید از کلمات خود استفاده می کنند. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده اند.
در مقالات علمی سرقت ادبی پیامدهای منفی دارد
هنگامی که دانشمندان در مقالات خود سرقت ادبی می کنند، ممکن است عواقب شدیدی را متحمل شوند. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، عواقب زیر ممکن است به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
در صورتی که سرقت ادبی شناسایی شود، به احتمال زیاد رد صریح نسخه خطی وجود دارد. در نتیجه، اعتبار و اعتبار یک محقق می تواند آسیب جدی ببیند. دانشمندانی که دست‌نوشته‌های خود را برای رد کردن ارسال می‌کنند، ممکن است در نتیجه بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه تحقیقات را برای آنها دشوارتر کند.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار یک محقق در جامعه علمی می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند همکاری محقق با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه را دشوار کند. داشتن یک شهرت آسیب دیده همچنین می تواند بر آینده شغلی یک محقق تأثیر منفی بگذارد.
پیامدهای قانونی
محققانی که دست به سرقت ادبی می زنند، قوانین کپی رایت را نقض می کنند و اگر مجرم شناخته شوند، ممکن است با مجازات های کیفری و مدنی مواجه شوند. سرقت ادبی از آثار دیگران غیرقانونی است، زیرا قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
محققان همچنین می توانند مدرک خود را به دلیل سرقت ادبی باطل کنند. محققانی که از این طریق آسیب می بینند ممکن است دچار افت شغلی جدی شوند. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
ایران از سرقت ادبی که یک موضوع دانشگاهی جهانی است مصون نیست. مقامات ایرانی در چند سال گذشته اقدامات متعددی را برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی علمی انجام داده‌اند. جرم سرقت ادبی در ایران جدی تلقی می شود و برای کسانی که مجرم شناخته شوند مجازات سنگینی در نظر گرفته می شود.
برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقدامات متعددی را اتخاذ کرده است. مؤسسات دانشگاهی و محققان ملزم به پیروی از دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه برای انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح توسط MSRT هستند.
سرقت ادبی در ایران به عنوان یک جرم جدی دانشگاهی تلقی می شود و محققین به دلیل آن می توانند به شدت مجازات شوند. از نظر مجازات، سرقت ادبی بر اساس شدت آن مجازات متفاوتی دارد. رایج ترین مجازات های ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
در ایران ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات‌های سرقت ادبی است. ابطال مدرک یک محقق می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
در صورت متهم شدن به سرقت ادبی، احتمال تعلیق پژوهشگران از انجام تحقیقات وجود دارد. آنها ممکن است در دسترسی به منابع و بودجه محدود باشند، که باعث می شود نتوانند به کار خود ادامه دهند.
ممنوعیت انتشار
ممنوعیت انتشار ممکن است برای محققانی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند اعمال شود. برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در جامعه علمی، این می تواند روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
مجازات های فوق ممکن است تمام عواقب سرقت ادبی از جمله جریمه را پوشش ندهند. بستگی به میزان سرقت ادبی دارد که جریمه چقدر خواهد بود.
پیامدهای قانونی
هنگامی که محققان مرتکب سرقت ادبی می شوند، ممکن است با عواقب قانونی از جمله جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.سرقت ادبی توسط قوانین کپی رایت ممنوع است.
همچنین اقدامات متعددی از سوی ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. NREC (کمیته ملی اخلاق پژوهشی) به عنوان بخشی از MSRT برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از یکپارچگی تحقیق تأسیس شد. NREC به عنوان بخشی از مأموریت خود برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل‌هایی را برای تحقیقات اخلاقی تدوین کرد و به محققان پشتیبانی و آموزش ارائه کرد.
NREC تنها مؤسسه دانشگاهی در ایران نیست که کمیته اخلاقی خود را برای نظارت و اطمینان از تحقیقات اخلاقی و صادقانه ایجاد کرده است. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و همچنین اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از اصول اخلاقی پیروی می کند است.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
با Turnitin می‌توانید دستنوشته خود را با پایگاه داده‌ای از آثار منتشر شده و سایر کارهای دانشجویی مقایسه کنید. گزارش سرقت ادبی بر اساس هرگونه شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده قبلی ایجاد می شود. ناشران و مؤسسات آموزشی از Turnitin برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. این ابزار علاوه بر ایجاد گزارش سرقت ادبی، هرگونه شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. در مقالات علمی، محققان و ناشران از Plagiarism Checker X برای بررسی سرقت ادبی استفاده می کنند.
گرامر
ابزارهای نوشتاری مانند Grammarly می‌توانند به شما در بررسی اشتباهات املایی و دستوری و همچنین تشخیص سرقت ادبی کمک کنند. این ابزار با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده، هرگونه شباهت را برجسته می کند. مقالات آکادمیک اغلب با استفاده از Grammarly توسط محققان و دانشجویان برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
Copyscape
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام Copyscape وجود دارد که یک دست نوشته را در برابر پایگاه داده عظیمی از مقالات منتشر شده بررسی می کند و هرگونه شباهت بین این دو را برجسته می کند. علاوه بر این، پس از بررسی ابزار برای محتوای تکراری در اینترنت، یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می‌شود. مقالات آکادمیک معمولاً با استفاده از Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
iThenticate
ابزار تشخیص سرقت ادبی iThenticate یک نسخه خطی را اسکن می کند و آن را با پایگاه داده مقالات منتشر شده مقایسه می کند. یک گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می‌شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده قبلی را برجسته می‌کند. یکی از ابزارهای پرکاربرد تشخیص سرقت ادبی iThenticate است که توسط بسیاری از ناشران و محققان استفاده می شود.
DupliChecker
ابزار رایگانی به نام DupliChecker با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این نرم افزار، می توانید گزارش سرقت ادبی تهیه کنید که شباهت های موجود بین نسخه خطی و آثار منتشر شده ای که بررسی کرده اید را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و دانشجویان اغلب از DupliChecker استفاده می کنند.
دانشمندان از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
تشخیص سرقت ادبی با بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه مورد استفاده توسط داوران مجلات علمی است. نسخه خطی با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع برای شناسایی سرقت ادبی بررسی می شود. این امکان برای داوران وجود دارد که با مطالعه دقیق دستنوشته، سرقت علمی، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت علمی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
به منظور تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران اغلب از نرم افزارهای تشخیص سرقت علمی استفاده می کنند. ابزارهای نرم افزار نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و شباهت ها را برجسته می کنند. گزارش سرقت ادبی بر اساس سطح شباهت بین مقاله و مقاله منتشر شده ایجاد می شود.
داوران مجلات آکادمیک معمولا از ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
بررسی مرجع مقالات علمی نیز روشی برای تشخیص سرقت ادبی توسط داوران مجلات علمی است. ارجاع به یک نسخه خطی با ارجاع به منابع فهرست مرجع در نسخه خطی مقایسه می شود. بدین ترتیب تمامی منابع به درستی ذکر شده و هیچ استنادی از قلم نیفتاده است.
یک بازبین همچنین منابع ذکر شده در دستنوشته را بررسی می کند تا مطمئن شود که به درستی استناد شده و محتوای ذکر شده با اصل مطابقت دارد. در صورت وجود هرگونه مغایرت، ممکن است نیاز به بررسی بیشتر باشد.
پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
دستورالعمل ها و بهترین شیوه ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان رعایت شود. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
علم برای جلوگیری از سرقت ادبی بر استناد صحیح تکیه می کند. هر زمان که از اثر شخص دیگری استفاده می کنید، اعتبار برای نویسنده اصلی ضروری است. در پایان مقاله، فهرست منابع و استنادهای درون متنی وجود دارد. نویسندگان باید در متن ذکر شده و شماره صفحه درج شود. فهرست مرجع که بر اساس نام خانوادگی بر اساس حروف الفبا فهرست شده است، باید شامل تمام منابع ذکر شده در مقاله باشد.
چندین سبک از استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، از جمله APA، MLA، و شیکاگو. سبک استناد مورد نیاز هر رشته باید آشنا و به شدت رعایت شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی در دست نوشته ها وجود دارد که چکرز سرقت ادبی نامیده می شود. ابزارهای آنلاین می توانند به محققان این امکان را بدهند که کار خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. تجزیه و تحلیل نسخه خطی با استفاده از این ابزارها انجام می شود و می توانند شباهت هایی بین آن و آثار منتشر شده در پایگاه داده را شناسایی کنند. محققان می توانند قبل از ارسال نسخه خطی، سرقت ادبی را با استفاده از چک کننده سرقت علمی شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان ایده ها و کارهای دیگران به زبان خودتان، تعریف بازنویسی است. در نقل قول، مراقب باشید که معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. عبارتی که خیلی نزدیک به اصل باشد را می توان سرقت ادبی دانست.سرقت ادبی زمانی اتفاق می افتد که شخصی از کلمات و ساختار جمله دیگری استفاده می کند اما جزئیات کمی از اصل را تغییر می دهد.
استفاده از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه مهم است. علاوه بر این، نویسندگان باید یک فهرست مرجع و یک استناد درون متنی برای اعتبار صحیح نویسنده اصلی داشته باشند.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند. درک قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر می شود می تواند به جلوگیری از سرقت ادبی کمک کند. قوانین و مقررات کپی رایت را آموزش دهید تا از تخلفات تصادفی جلوگیری کنید. مواقعی وجود دارد که محققان برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاص به مجوز نیاز دارند.
از کلمات خودت استفاده کن
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، باید از کلمات خود استفاده کنید. ارائه کار یا ایده های دیگران باید برای مخاطب معنادارتر شود. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول محاط شود و به درستی نسبت داده شود. جمع بندی منابع متعدد نیازمند استفاده محققین از کلمات خود است.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی، حفظ سوابق دقیق منابع در مقالات علمی حیاتی است. مراجع و اطلاعات مرتبط مانند عنوان، نویسنده، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید توسط محققان ثبت شود. با استفاده از این اطلاعات، مقاله باید با یک لیست مرجع دقیق به پایان برسد. نیاز محقق به نگهداری دقیق سوابق و اعتبار مناسب همه منابع برای جلوگیری از سرقت علمی تصادفی ضروری است.
کار خود را مرور کنید
برای محققین مهم است که از سرقت ادبی جلوگیری کنند و به همه منابع قبل از ارسال مقالات خود اعتبار مناسب دهند. اشتباهات املایی و گرامری نیز باید در دستنوشته بررسی شود. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از اینکه اثر منفی بر نسخه خطی داشته باشد شناسایی و تصحیح کنند.
Result
در پایان، سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است و می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک شود. محققان باید سرقت علمی در مقالات علمی، پیامدهای آن و بهترین راه های پیشگیری از آن را درک کنند.
محققان باید استنادهای مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، نوشتن با کلمات خود و بررسی دقیق آثار خود را قبل از ارسال در نظر بگیرند.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، صحت تحقیقات علمی را تضمین می کنند. تشخیص سرقت ادبی و اطمینان از رعایت بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی نسخه خطی از طریق بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع، بر عهده داور است.
صداقت و اصالت تحصیلی بالاترین استانداردهایی است که محققان باید در کار خود و در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی برای آن تلاش کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت تحقیقات علمی کمک کنند.